The Useful Dragon/Օգտակար վիշապը
Once upon a time there lived a dragon whose name
was Komodo.
He could breathe tire. And all the people who lived
nearby were afraid of him. Whenever they heard him
coming 1 they ran away and hid.
They could always hear him because Komodo had six
feet, and wore three pairs of shoes at a t i m e 2 and every
shoe creaked. So wherever Komodo went the people were
sure to know.
Մի ժամանակ ապրում էր մի վիշապ, ում անունը Կոմոդո էր։ Նա կարող էր շնչել կրակով։ Բոլոր-Բոլորը, ովքեր ապրում էին նրան մոտիկ վախենում էին իրենից։ Երբ նրանք լսում են նրա մասին նրանք փախնում են։ Բոլորը կարող էին իմանլ երբ է գալիս Կոմադոն, քանի որ նա ուներ վեց ոտք և հագնում էր միայն երեք զույգի մեջ խճճված։ Ուր էլ Կոմադոն գնար, մարդիկ միշտ պիտի իմանային։
One day he met a little girl who w asn’t a bit afraid 1
of him.
“Why are you so fierce?” she said. “Why do you breathe
fire when you see anyone coming?”
“Well,” said Komodo, I never really thought about it. Shall I stop being
fierce?”
“Yes, please,” said the little girl, whose name was
Susie. “All right,” said Komodo, “ I’ll try.”
They said good-bye to each other, and Susie went
home.
Մի օր նա տեսավ մի աղջկա, ով չէր վախենում նրանից։
-Ինչու եք այդքան կատաղած, ինչու եք շնչում կրակով, երբ ինչ-որ մեկը գալիս է։
-Լավ-Ասաց Կոմադոն, Ես երբեք իրոք դրա մասին չեմ մտածել, Կարող եմ դադարեցնել իմ կատաղությունը?
-Այո, խնդրում եմ-Ասաց փոքրիկ աղջիկը, ում անունը Սուսի էր
-Լավ-ասաց Կոմադոն- ես կփորձեմ
Այնուհետև նա ասաց հաջողություն և Սուսին գնաց տուն։
By then it was beginning to get dark and Susie
found that everyone was in an awful state, because the
lamplighter, whose name was Charlie, h ad n ’t lit any of
the street lamps.
He was still in bed. He had stayed o u t 3 so late after
lighting the la m p s 4 the night before that he was still tired.
So he just stayed in bed and had a lovely sleep. And ate
bread and butter under the bedclothes.
The Mayor, whose name was William, was furious.
What was to be done about the lamps?
Then Susie had an idea.
Այդ ժամանակ սկսեց մթնել և Սուսին նկատեց, որ բոլորը սարսափելի իրավիճակում են գտնվում քանի որ էլեկտրիկը, որի անունը Չարլի էր, մոռացել է միացնել բոլոր լապտերը։ Սյուզին դեռ անկողնում էր և շատ ուշ էր, նա շատ հոգնած, այնպես, որ նա ուղակի հաճելի քնում էր ուտելով հաց և կարագ։ Քաղաքապետը, որի անունը Վիլյամ էր շատ կատաղած էր, նա ինչ պիտի աներ լապտերների հետ, սակայն Սյուզին հիանալի գաղափար ուներ։
She ran all the way to Komodo’s
cave and took him to the town and then all round
the streets, and he breathed fire on each lamp and lit it.
How the people cheered! They were not afraid of the
dragon any more. They could see he was a friendly beast.
And after that Komodo came and lit the lamps every year
when Charlie went on his holiday.
Նա վազեց արագ Կոմոդոսի մոտ, նա նրա հետ եկավ փողոցներ և սկսեց Կոմոդոսի կրակով վառել բոլոր լապտերները։ Ինչպես ուրախացան մարդիկ։ Նրանք այլևս չէին վախենում վիշապից, այլ համարում լավ ընկեր գազան և այդ օրվանից Կոմոդոսը միշտ վառում էր լապտերները, երբ Չարլին գնում էր արձակուրդի։
Արսենյան Գուրգեն 