Ընդհանուր բնութագիր Երկկենցաղներն առաջին ողնաշարավորներն են, որ ջրային կյանքից անցել են ջրացամաքայինի: Հայտնի է երկկենցաղների 3 կարգի 29 ընտանիքի 2600 տեսակ: Լինում են անոտ, պոչավոր և անպոչ տեսակախմբեր:Բրածո երկկենցաղներն ավելի բազմաթիվ են և բազմազան, քան ժամանակակից տեսակները: Եղել են նաև հսկա տեսակներ, որոնց գանգի երկարությունը հասել է մոտ 1 մ-ի:Բացի թոքային շնչառությունից երկկենցաղների կյանքում մեծ դեր ունի նաև մաշկային շնչառությունը, որն իրականանում է նրանց խոնավ մաշկի միջոցով:Անպոչ երկկենցաղները, որոնցից են գորտերն ու դոդոշները, ծառագորտերն ու հրադոդոշները (արջնագորտերը), անհամեմատ ավելի շատ են, քան պոչավորները: Լճագորտերը և ծառագորտերը վառ կանաչ են, խոտի և սրադունչ գորտերը՝ գորշ: Սրանք գորտնկիթը դնելուց հետո հեռանում են դեպի անտառներ, մարգագետիններ, բանջարանոցներ ու այգիներ:

Սննդառություն Բոլոր հասուն երկկենցաղները գիշատիչ են: Նրանք սնվում են միջատներով, որդերով և փափկամարմիններով: Շերեփուկները սնվում են ստորջրյա բույսերով, որ կրծոտում են սուր, եղջրային ատամիկներով:

 Բազմացում Բազմացման շրջանում անպոչ երկկենցաղները (արուները) գարնանային «համերգներ» են տալիս, իսկ պոչավորներին բնորոշ են հարսանեկան խաղերը:

Նշանակություն Երկկենցաղները շատ օգտակար են. ոչնչացնում են բազմաթիվ գյուղատնտեսական վնասատուներ: Որոշ երկկենցաղներ կեր են ուրիշ կենդանիների համար: Իսկ Ֆրանսիայում, Իտալիայում, ԱՄՆ-ում և մի շարք այլ երկրներում գորտերի միսն օգտագործում են սննդի մեջ: Որոշ երկկենցաղներ, հատկապես գորտերն ու աքսոլոտլները, վաղուց արդեն որպես լաբորատոր կենդանիներ օգտագործվում են գիտական հետազոտություններում: Փարիզում նույնիսկ գորտի արձան է կանգնեցված:

 Հայաստանում ՀՀ-ում տարածված են պոչավոր երկկենցաղների 2 տեսակ՝ փոքրասիական տրիտոնը, սովորական տրիտոնը, և անպոչ երկկենցաղների 6 տեսակ՝ սիրիական սխտորագորտը, կանաչ դոդոշը, սովորական ծառագորտը, փոքրասիական ծառագորտը, փոքրասիական գորտը, լճագորտը:

Дьявольская лягушка – пожиратель динозавров

Главная » Существа » Дьявольская лягушка – пожиратель динозавров

Лягушки и жабы кажутся многим самыми жуткими существами на нашей планете. Их блестящая слизистая кожа, безжизненный взгляд и молниеносные прыжки действительно пугают. К счастью, многие из них имеют размер не больше спичечного коробка, однако в прошлом существовало земноводное, габариты которого позволяли ему охотиться даже на динозавров. Речь идет о древнем монстре – дьявольская лягушка или Beelzebufo ampinga.

Ранее мы рассказывали о морских блохах, скрывающихся в пляжном песке.

Beelzebufo – самая большая когда-либо существовавшая лягушка

Дьявольская лягушка была впервые описана только в 2008 году. Считается, что она жила на нашей планете около 65-70 миллионов лет назад.

Эта доисторическая амфибия обитала на острове Мадагаскар. Благодаря его относительной изолированности, дьявольская лягушка была защищена от гигантских динозавров, что позволило ей комфортно развиваться здесь.

Латинское название Beelzebufo ampinga образовано тремя словами: «Вельзевул» – библейский глава демонов, «буфо» – жаба и «ампинга» – щит.

Дьявольская лягушка получила свое имя благодаря наличию на голове двух выростов, напоминающих рога. Подобные выросты также имеются у современных рогатых лягушек, которые считаются ближайшими родственниками Beelzebufo.